30 Ağustos'tan Bir Gün Sonra...
Bu da büyük savaşçı...
Savaşacak ama...
Savaşamıyor...
Kendini Atatürk’ün yerine koymak
istediği için, her zaman bir “büyük zaferi” olsun istedi...
Uyku tutmadı...
İçi içini yedi...
“Peki, benim büyük zaferim
olmayacak mı?” dedi...
İsrail’e savaş açtı...
Bir mavi boyalı gemiye sivilleri
bindirip gönderdi... Gemiyi Hayfa’dan yedekte çeke çeke getirip İskenderun’a
bıraktılar...
Abdurrahman Dilipak kahraman oldu
da bu yine olamadı...
Libya bombalanırken “Orada ne
işiniz var?” dedi ya, baktı el bombalıyor...
Bomba uçaklarını gönderdi...
Geç kaldı...
Bu kez Suriye’yi gözüne
kestirdi...
Müttefiki kim?...
İsrail...
Savaş hazırlıkları başladı...
Bu “Bize bomba atacaklar ama”
diye Amerikalılara, İngilizlere gitti...
“Size niye atsınlar?” dediler...
Bu “Bomba atılacak kafayı ben
bilmez miyim?” diye fısıldadı...
Sonunda, büyük zafer peşinde olan
adamın başına bomba düşmesin diye Patriotlar Hollanda ve Almanya’dan geldi...
Bu sefer patlatmayı bilmiyor...
Alman ve Hollandalı askerler de
geldiler gerekirse patlatsınlar diye, Malatya’ya yerleştiler “Milli Savunma”
kapsamında...
Bu noktadayız an itibarıyla...
Kısacası herkese harp ilan
etti...
Dedik ya; hallettiği tek ordu
oldu...
Kendi ordusu...
Dün 30 Ağustos Zafer Bayramı
kutlandı...
Buruk, hüzünlü ve acı...
Ordunun yarısı hapiste...
Kadınları, çocukları
hapishanelere gidip ağlayarak boyunlarına sarıldılar yiğitlerin...
Yerlerine getirilen komutanlar
Çankaya’ya çıkıp tesettüre selam çaktılar...
Benim canım “Zafer Bayramı kutlu
olsun” yazısı yazmak istemedi...
Bugün 30 Ağustos’tan bir gün
sonrası...
Vatanı satan Vahdettin’in tahta
çıktığı gündür...
Yüzde 51’e kutlu olsun...
0 comments
Write Down Your Responses